پیک وشتان

    

   اصولگرایان هم  بامقتضیات زمان  لیبرال می شوند

درپی اعلام اخیر ریاست جمهوری آقای محمود احمدی نژاد مبنی بر حضور خانم ها همگام با مردان در مراکز ورزشی جهت تماشای مسابقات . مردم وروحانیت مواضع مختلفی را ابراز کردند. مراجع تقلید قم بلافاصله و بی درنگ در برابراین اعلام با صدور فتاوایی آن را مغایر با شرع مقدس دانسه وحضور زنان رادر صحنه های ورزشی موجب تضعیف ارزشهای دینی و اخلاقی قلمداد کردند. آیات عظام صافی گلپایگانی , فاضل لنکرانی , نوری همدانی , میرزا جواد تبریزی ومکارم شیرازی همگی با اشکال گوناگون موضع رئیس جمهور را مغایرباشرع تلقی کردند . اکنون مشاوران احمدی نژاد برانند در برابر این فتاوا حرکت رئیس جمهوری را تعدیل واز بازتاب آن بکاهند.مواضع احمدی نژادبه عنوان مقام ارشد اصولگرا موجب خرسندی بسیاری ازعلاقمندان به ورزش درجامعه زنان شده  است . آن دسته از زنانی که مخالف حضوردر ورزشگاه ها هستند با شدت و حرارت فراوان ازاین موضع انتقاد بعمل آورده و آن را مغایر با شئون جامعه اسلامی ارزیابی کردند . مطبوعات  کشور هر کدام در این باره تحلیلهای متفاوت ارائه نمودند . شماری از مطبوعات با احتیاط از آن دفاع وجمعی مانندرسالت وجمهوری اسلامی به شدت از آن انتقاد کردند . در میان مردم سوالات گوناگون به وجود آمدکه چه شده است یک فرد اصولگرا همچون احمدی نژاد اقدام به صدور چنین دستوری کرده است؟ اما آنچه که برای بسیاری موجب شگفتی شده , این است که چرا حوزه های علمیه هیچ تحرکی از خود نشان نداده است؟ اگر این فرمان از سوی سید محمد خاتمی صادر می شد حوزه های علمیه و جامعه مدرسین چه واکنشی نشان می دادند ؟ آیا حوزه های علمیه تعطیل نمی شدند؟آیا راهپیمایی سراسری در مراکز استان ها و شهرها به راه نمی افتاد؟ ولی چه شده است که حوزه های علمیه و جامعه محترم مدرسین سکوت کردند و عکس العملی از خود نشان ندادند؟با توجه به اینکه مراجع تقلید با صدور فتاوا خواستار عدم اجرای این فرمان رئیس جمهور شدند لازم بود حوزه های علمیه و مدرسین مواضع در حد انتظاراتخاذ می کردند.

همه میدانیم که فتاوای مراجع تقلیدرا نبایدبه حساب حوزه های علمیه گذارد , زیرا آنان درقلمروی وسیع تر مبین احکام شرعی اندوهرگاه احساس کنند که حکمی از احکام الهی را بایدبیان و ابراز کنند , ابراز و بیان خواهند کرد.آنان خویش را تابع جو , زمان وگروه ها نمی پندارند.

بنابراین حوزه های علمیه نبایدصرفا به این فتاوا اکتفا کند وهیچ عکس العملی درمورد این موضوع نشان ندهد . بدیهی است که حوزه ها و جامعه مدرسین باید جداگانه موضعی روشن اتخذ نماید . فراموش نکنیم که یکی از حامیان مهم احمدی نژاددرانتخابات نهم ریاست جمهوری و کسی که دولت اورا دولت اسلامی قلمداد میکند یعنی آیت ا... مصباح یزدی نیزازاوانتقاد به عمل آورده است.

بسیاری بر این باورند که احمدی نژاد خود رادردرون خویش و افکارشماری از مشاوران خود محصور کرده است و توجهی به نخبگان دینی , اجتماعی , اقتصادی وفرهنگی نمی کند و هرگزبه تحلیل ها , یادداشت ها و گزارش های مطبوعات که می توانند مقامات را ازخطابرهانند , توجه و تمایل نشان نمی دهد.

سوال اساسی این است که آیا احمدی نژاد با محبوبیتی که داشت تصور نمی کرد که اینگونه با وی مخالفت شود؟ البته نباید ازنظردور داشت که موضوع اخیرخواست بسیاری بود که انتظارتحقق آن رااز خاتمی داشتند ولی خاتمی به هردلیل بدان مبادرت نورزید . همین دسته اگر به احمدی نژاد رای هم نداده باشند دردور بعدبه شجاعت و جسارت او رای خواهند داد . هنگام انتخابات شعار اصلی آقای احمدی نژاد بر محور عدالت و رفاه اقتصادی برای همه بوده است , شاید قاطعانه بتوان گفت او در خصوص مسائل اجتماعی غیر از رفع تبعیض و اجرای عدالت چیز دیگری نداشته است . البته موضوع اشتغال همواره در برنامه های تبلیغاتی اش بوده است.

حضورزنان در صحنه های اجتماعی و نحوه آن یا حضورزنان در مراکز ورزشی دربرنامه های او نبوده است . حال سوال این است که چه شده که وی اکنون به این موضوعات که اکثراصولگرایان با آن مخالفند تن در داده است؟! بنظر میرسد مسائل اجتماعی و فشارهای ناشی از آن رئیس جمهورراواداربه گشایش اموربه جای سخت گیری ها کرده باشد . چرا که او به عنوان یکی ازمقامات ارشد اصولگرا خارج از چهارچوب حزب , گروه و حاکمیت فکر می کرد , حال که در محیط وسیع ترقرار گرفت و به این نکته دریافت  که همه آن چیزی که قبلا می پنداشت قابل اجرا نیست , زیرا توقعات و انتظارات مردم فراتر از یک اندیشه عمل نشده می باشد . هنگام انتخابات بسیاری براین باور بودند که اصولگرایان درک عمیق و مناسب از جامعه ندارند پس از آنکه به قدرت دست یابند خودرادردرون انبوه مشکلات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی غوطه ورخواهند دید زیرا اینان براین باوربودند که دیگران می توانند این مشکلات را حل کنند اما کوتاهی و قصور یا احیاناتقصیر می ورزند. بااین اوصاف روشن شد که مشکلات فراوان است بایدبامشورت , برنامه ریزی و همدلی با شرکت همه گروه ها در حل آن کوشید . آقای احمدی نژاد پس از نه ماه ریاست اجرایی کشور هنوز نتوانسته شعارهای داده شده در زمینه اقتصادی را جامه عمل بپوشاند . قراربود وی نفت را بر سر سفره مردم بکشاند البته این کنایه از آن است که پول نفت صرف حل مشکلات طبقات ضعیف جامعه شود . آنچه که الان پیدا است این است که بودجه سال جاری بیشترین تکیه رابر نفت درد . دولت تاکید فراوان بر ایجاد اشتغال زایی دارد این در حالی است که کارشناسان بودجه را تورم زا و متکی به نفت می دانند.

البته انتقاد به دولت احمدی نژاد بدین معنی نیست که تاکنون کاری مثبت انجام نپذیرفته است . بدون تردیدسفرهای استانی احمدی نژاد موجب مسرت و خوشحالی مردم شده است . بدون شک حضور نزدیک و صمیمی مدیرانش با مردم بر حجم محبوبیتش افزوده است . اکنون حجم بالای انتظارات موفقیت دولت را با سوالات جدی و بسیار کلیدی مواجه ساخته است.

آیا احمدی نژاد در برابر فرمان اخیر مبنی بر حضور بانوان در ورزشگاه ها عقب نشینی خواهدکرد؟ در صورتی که عقب نشینی نکند حامیانش همچون گذشته ازاو حمایت خواهند کرد؟ اگر از فرمان اخیر دست بر داردبه مردم چه چیزی خواهدگفت؟ ازآنجایی که وی همواره از اشتغال سخن می گوید طرحی برای ورشکسته نشدن مراکز کارگری دارد تا بر زحماتش نیافزاید؟ ولی آنچه که مسلم است این است که باید همه رسانه ها , مطبوعات , نخبگان, اندیشمندان در این برهه  از زمان که ایران از هر جهت در فشار بیگانگان قرار دارد رئیس جمهورودولت اورا کمک کنند تا به اهداف خویش که مورد قبول همه است و آن هم پیشرفت ایران در همه عرصه و اجرای عدالت است موفق و کامیاب گردد.

                سیدمحمدحسین دریاباری                                                                            

چاپ شده درهفته نامه گویه شماره 99 مورخ هفته سوم اردیبهشت  1385